เวลาประมาณ 20.30 น. วันที่ 24 ต.ค. การชุมนุมของ 'ราษฎร' ที่หน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร ต่อเนื่องเป็นวันที่ 2
ยิ่งชีพ อัชฌานนท์ ผู้จัดการโครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชน (iLaw) ผู้รวบรวมประชาชนมากกว่า 50,000 รายชื่อต่อรัฐสภา เพื่อแก้ไขรัฐธรรมนูญ ขึ้นกล่าวปราศรัยเรียกร้องให้ผู้มีอำนาจปล่อยตัวผู้ชุมนุม 'ราษฎร' และอภิปรายระบบยุติธรรมในไทย โดยร้องขอให้ผู้พิพากษาทำตามกฎหมายที่เป็นเพียงสิ่งพื้นฐานเท่านั้น และหากท่านถูกกดดันจากใครอื่น ผิดหลักการจากที่เรียนมา สิ่งที่ทำได้คือการไม่เขียน
"เราหวังว่าไม่ยากจนเกินไป" เขากล่าว "อย่าทำสิ่งที่ท่านรู้ว่ามันผิด"
ผู้จัดการ iLaw ระบุว่า หากจะมีอำนาจใดมาสั่งให้ท่านผู้พิพากษาทำในสิ่งที่ผิด ให้คนเหล่านั้นมาเขียนเองและรับรองเองว่ากำลังทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
ยิ่งชีพ ยังได้นำบทกวีของ อานนท์ นำภา ชื่อ "ประชาชนถึงมหาตุลาการ" ซึ่งเขียนไว้ตั้งแต่ 6 พ.ย. 2553 ขึ้นไปอ่านบนเวที
เนื้อหามีดังนี้
คือศาลสถิต ยุติธรรม นำสมัย
คือหลัก ประกัน ประชาธิปไตย
มิใช่ อภิชน คนชั้นฟ้า !
รถที่ขี่ เงินใคร ให้หรูหรา
ข้าวที่กิน ดินที่ย่ำ บ้านงามตา
ล้วนแต่เงิน ของมหา ประชาชน
แต่เป็น "ลูกจ้างรัฐ" ตั้งแต่ต้น
ให้อำนาจ แล้วอย่าหลง ทนงตน
ว่าเป็นคน เหนือคน ชี้เป็น-ตาย
ใช่ต้องลม เพียงนิด ก็ล้มหงาย
ยิ่งเสาสูง ใจต้องสูง เด่นท้าท้าย
ใช่ใจง่าย เห็นเงิน แล้วเออออ !
ใช่ซ่อนเร้น อ่านตำรา แต่ในหอ
ออกบัลลังค์ นั่งเพลิน คำเยินยอ
เลือกเหล่ากอ มากอง ห้องทำงาน
อันเป็นของ คนไทย ไพร่-ชาวบ้าน
มิใช่ของ ใครผู้หนึ่ง ซึ่งดักดาน
แต่เป็น "ตุลาการ" ประชาชน
ใช่ด้านดัด มืดดับ ด้วยสับสน
เปื้อนราคิน กินสินบาท คาดสินบน
แล้วแบ่งคน แบ่งชั้น บัญชาชี้
รับภาระ อันหนักหนา ทำหน้าที่
หากรับใช้ ใบสั่ง ดั่งกาลี
ตุลาการ เช่นนี้ อย่ามีเลย !
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง: